به گزارش راهبرد معاصر؛ اینکه بیت کوین می تواند تحریم را دور بزند تبدیل به یک گزاره پذیرفته شده مطلق شده است، ولی این در حالیست که اتفاقا خدشه پذیر است، حجم بازار بسیار پایین رمزارزها، قوانین حاکم بر این حوزه و ردیابی کالاهای فیزیکی مورد مبادله از جمله مواردی هستند که تحریم ناپذیری رمزارز را مورد مناقشه قرار میدهند.
بیت کوین از کجا آمده است؟
چالش های موجود در جریان نظام پولی کشورها همواره وجه مشترک مناقشات محافل علمی و آکادمیک حوزهی اقتصاد پولی در گرداگرد جهان می باشد. قاطبه ی منتقدان نظام جاری حاکم بر ساختارهای بانکی و بازار پول متعارف بر مسئله عدم بهینگی این ساختار و بهنوعی بهینه ی ثانوی بودن چهارچوب های متعارف اتفاق نظر دارند. شمار انبوه مقالات و طرحهای پژوهشی در راستای برنامه های منسجم تحول بانکی سایر مسائلی از این دست، شاهدی بر این مدعاست.
نهایتاً در سال 2009 برای اولین بار، بیت کوین به عنوان یک رمزارز متن باز توسط یک فرد یا گروهی از برنامه نویسان موسوم به ساتوشی ناکاموتو معرفی گشت. تحلیلگران، این نوآوری را ابزاری کارآمد در راستای رفع معضلاتی چون انتشار پول بدون پشتوانه، تأثیرپذیری زیاد آن از تصمیمات سیاسی دولتها، آسیب پذیری در برابر محدودیتهای سیاسی، عدم وجود شفافیت و هزینه های نظارتی معرفی نمودند.
خاصیت ویژه بیت کوین چیست؟
از مهمترین ویژگی های دنیای رمزارزها، ساختار غیر متمرکز آن میباشد. شبکه های همتا به همتای توسعه داده شده بر بستر بلاکچین و دفاتر کل توزیع شده، به کاربران این امکان را میدهد تا ارز موجود در کیف پول خود را بدون دخالت بانکها، مؤسسات مالی و اعتباری و هر واسطه ی مالی دیگری به صورت مستقیم با سایر کاربران جابجا کنند. دفاتر کل توزیع شده مرکزیت خاصی نداشته و کلیه ی اطلاعات موجود در شبکه بهجای نگهداری در یک سرور مرکزی روی بیشمار سرور ذخیره میباشد. در این فرآیند، تمامی اعضاء شبکه یک نسخه از دفتر کل را نزد خود دارند و چنانچه تراکنش جدیدی در حال اضافه شدن باشد، این تراکنش، با تفاهم کلیه اعضای شبکه به دفتر کل توزیع شده اضافه میگردد.
ویژگی دیگر رمزارزها نیز ناشناس بودن کاربران آنها میباشد. در چهارچوب مفهومی ادبیات رمزارزها به دلیل عدم وجود نهادهای ناظر مرکزی، استفاده از الگوهای علمی رمزنگاری تنها ضامن اعتماد عمومی نسبت به این پدیدهی نوظهور میباشد. از مهمترین دستاوردهای دانش رمزنگاری میتوان به اطمینان از حفظ محرمانگی اطلاعات، اطمینان از ارسال پیام توسط فرستندهی پیام، اطمینان از عدم تغییر پیام فرستنده و اثبات ارسال پیام در عین حفظ محرمانگی هویت طرفین تراکنش برای سایر اعضاء شبکه اشاره کرد.
در سیستم رمزنگاری غیر متقارن مورد استفاده در شبکهی رمزارزها، یک جفت کلید، تحت عنوان کلید عمومی و کلید خصوصی تولید میگردد. هر کلید دربردارنده یک رشته طولانی از کاراکترهای حرفی و عددی است که موجب افزایش امنیت رمزارز ذخیره شدهی کاربر میشود. انتقال رمزارز دورن شبکه از این طریق صورت پذیرفته و با این وجود، جزییات هویت صاحب کلید خصوصی فاش نمیشود.
آیا می توان با بیت کوین تحریم را دور زد؟
با توجه به دو ویژگی اشاره شده، یعنی غیر متمرکز و ناشناس بودن رمزارزها این توقع برای برخی دولتمردان و یا حتی اندیشمندان اقتصادی ایجاد شده است که میتوان با استفاده از رمزارزها تحریم های نظام سلطه و استکبار بر علیه جمهوری اسلامی ایران را دور زد.
این ادعا در نگاه اول و یک نگاه ساده انگارانه درست به نظر میرسد ولی در نگاههای عمیق تر و تدقیق بیشتر نسبت به موضوع، شرایط کمی متفاوت است.
نهادهای نظارتی ساختارهای پولی و مالی کشورهای پیشرفته در مواجهه با این نوآوری ساکت ننشسته و اخیراً در صدد وضع و تعیین استانداردهای نظارتی بینالمللی در حوزه مبادله های رمزارزی نمودهاند. این نهادها علاوه بر بهروز رسانی استانداردهای خود در حوزهی مبارزه با پولشویی و تأمین مالی تروریسم، استانداردهای جدیدی را در حوزهی تبادل ابلاغ نمودهاند. به عنوان مثال سازمان CFTC در آمریکا به تنظیم گری این حوزه وارد شده و قوانینی را در این حوزه وضع کرده است. موضوع پولشویی موضوع کم اهمیتی برای طرف های غربی نیست، آنها برای مقابله با این مسئله مقررات سفت و سختی را وضع کرده اند که سازوکار ویژه اقدام مالی موسوم به FATF از این مقررات است.
تبادل رمزارزها در جهان از طریق صرافیهای رمزارزی صورت میپذیرد که این صرافیها بر دو قسم میباشند:
الف) صرافیهای تبدیل رمزارز به وجه نقد
ب) صرافیهای تبدیل رمزارز به رمزارز
در خصوص صرافیهای تبدیل رمزارز به وجه نقد یا بالعکس، قواعد تنظیم کنندهی کمتری برای بهرهگیری از اصول شناخت مشتری (KYC) وجود دارد. دلیل این موضوع نیز الزام این صرافیها به تبادل از طریق شبکهی بانکی میباشد. بر این اساس، این فرآیند، چرخهای است که یک ریشه در نظام بانکی و نقل و انتقال وجوه از طریق شبکه بانکی دارا میباشد. نتیجه این که پنهان کردن هویت طرفین تراکنش در این مجال که مرزی میان دنیای کریپتو با جهان واقعی میباشد، منتفی است. از جمله این صرافیها میتوان به Coinbase، Gemini، Bitstamp، Bitfinex، Bittrex و ... اشاره کرد. در خصوص صرافیهای تبدیل رمزارز به رمزارز نیز الزاماتی در حوزهی KYC وجود دارد. بر این اساس، فعالیت اعضاء در چهارچوب این صرافیها منوط به احراز کامل هویت میباشد و با توجه به ریسک بالای تبادل خارج از چهارچوب این صرافیها، انتقال رمزارز در خارج از چهارچوب ارائه شده توسط صرافیها موضوعی فاقد توجیه میباشد و مسئلهی اصلی آن نیز موضوع اعتماد است. ازجمله این صرافیها نیز میتوان به Binance، OKex، HitBTC و... اشاره کرد.
در گذشته نیز سابقهی تحریم برخی کاربران رمزارزی از طریق این صرافیها وجود دارد. بهعنوان مثال حدود 10 ماه پیش، صرافی بایننس نام ایران را از لیست کشورهای پذیرنده مدارک جهت احراز هویت حذف کرده است. همچنین لوکال بیتکوین نیز به استناد قوانین مالی فنلاند (کشوری که وبسایت لوکال بیتکوین در آن فعالیت میکند) و همچنین تحریمهای ایالت متحده علیه جمهوری اسلامی ایران دسترسی کاربران ایرانی را قطع کرده است. همچنین کیف پول رمزارزی Jaxx نیز رسماً از ارائهی خدمات به کاربران ایرانی امتناع ورزیده است.
رمزارزها در حالاتی خاص، صرفاً بهعنوان یک ابزار پرداخت میتوانند مورد استفاده قرار گیرند. آنچه در خصوص دور زدن تحریمها با این ابزار ادعا میشود حتی در صورت موفقیت در مرحله پرداخت نیز، در مرحله تبادل کالاهای فیزیکی مورد مبادله قابل رهگیری و اعمال محدودیت میباشند. یعنی یکی از مزیت های رمزارزها که تبادل مالی باشد، همچنان در سایه تحریم های تجاری باقی میمانند.
آنچه از رمزارزها برای دور زدن تحریم ها ادعا میشود در حقیقت برای رفع نیازهای بخش حقیقی اقتصاد کشورها در شرایطی است که بنا به هر دلیلی قادر به انجام تراکنش از ساختارهای متعارف خود نباشند. علاوه بر چالش های برشمرده شده که این ادعا را تحت الشعاع قرار میدهد، مسئلهی حجم بازار رمز ارزها نیز مسئله ی دیگری است که مورد توجه قرار نگرفته است. بهعنوان مثال کل ارزش جاری بازار بیتکوین معادل حدود 203 میلیارد دلار می باشد که این رقم در مقایسه با ارقام در حال مبادله در جریان تجارت خارجی، رقم ناچیزی می باشد. بر اساس معادله های استخراج بیت کوین تعداد محدودی بیت کوین قابل استخراج است، به نقل از سایت خبری news.bitcoin.com، تا به حال 16.800.000 بیتکوین استخراج شده است؛ این یعنی تنها 20 درصد دیگر باقی مانده که استخراج کنندگان بتوانند بدست بیاورند. ساتوشی ناکاموتو پروتکل بیتکوین را با راه اندازی کد آن در سال 2009 معرفی کرد؛ در همان زمان، عدد مشخصی برای تعداد بیتکوین هایی که در نهایت می توانند در جهان وجود داشته باشند، تعیین شد. این عدد که ناکاموتو آن را روی 21 میلیون تنظیم کرده، هرگز اضافه نخواهد شد.